Την Κρήτη την αγαπά κανείς για πολλούς λόγους. Οι τεράστιες μορφολογικές αντιθέσεις και οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν έχουν δημιουργήσει μοναδικά τοπία, με κάθε διαδρομή στο νησί να είναι μοναδική. Σμαραγδένιες παραλίες, βραχώδεις βουνοκορφές, απόκρημνες πλαγιές, αλπικές ζώνες. Κατάφυτα βουνά, βαθιά φαράγγια, γάργαρα ποτάμια. Μικρές λίμνες, μεσογειακά δάση, υδροβιότοπους, εύφορα λιβάδια, γόνιμους αμπελώνες και ελαιώνες, ένα πλούσιο βυθό. Ένα νησί που τα διαθέτει όλα.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η ανάπτυξη των εξαιρετικών ενδημικών βοτάνων και άγριων χόρτων, σε συνδυασμό με την ήπια κτηνοτροφία και τα υποπροϊόντα της, διαμόρφωσαν διατροφικές συνήθειες, που καθιέρωσαν την φήμη της κρητικής διατροφής ως την πιο υγιεινή στην Μεσόγειο. Διάσημα κρητικά προϊόντα είναι το ελαιόλαδο και οι ελιές της, η πληθώρα των γαλακτοκομικών, τα ποικίλα χόρτα και φρούτα, το κρέας και κυρίως το αρνί και κατσίκι, τα μοναδικά αλλαντικά, το μέλι, η αγαπημένη τσικουδιά ή ρακί, τα ψάρια, οι χοχλιοί, το κρητικό κρασί και, φυσικά, το ψωμί και τα παξιμάδια, που αποτελούν σημαντικό κομμάτι της κρητικής κουλτούρας.

Σημαντικό ρόλο στην διατροφή, και όχι μόνο, έχει παίξει κι η θρησκεία κι οι περίοδοι νηστείας. Η Κρήτη αποτέλεσε κοιτίδα της Ορθοδοξίας κ αυτό μαρτυρούν οι μοναστικές κοινότητες, που υπάρχουν διάσπαρτες στο νησί. Σε όλη την Κρήτη υπάρχουν εκκλησίες με υπέροχες νωπογραφίες, που εκφράζουν την εξέλιξη και τις τάσεις της θρησκευτικής τέχνης από τα πρώτα Βυζαντινά Χρόνια ως την Σχολή της Κρητικής Ζωγραφικής.

Με την μετάβαση από την λατρεία των Ρωμαϊκών θεών στο Χριστιανισμό, βρίσκουμε πολλές πολλά λατρευτικά σπήλαια και Ιερά Κορυφής των Μινωιτών, να μετατρέπονται σε Χριστιανικούς ναούς. Με αφορμή την γιορτή αγίων, διοργανώνονται πολλά τοπικά πανηγύρια, όπου παράλληλα με την θρησκευτική και προσκυνηματική τους σημασία, αποτελούν αφορμή συνεύρεσης του τοπικού πληθυσμού και συντελούν στην διατήρηση των εθίμων και παραδόσεων του τόπου.

Η Κρήτη αποτελεί ένα ιδανικό προορισμό για όλες τις εποχές του χρόνου. Μπορεί κανείς να περπατήσει στην φύση, να αναρριχηθεί στα ψηλά βουνά του νησιού ή να ασχοληθεί με χειμερινά σπορ σε χιονισμένες πλαγιές, να αγναντέψει το βαθύ μπλε του Κρητικού και Λιβυκού Πελάγους, να διασχίσει τα φαράγγια του περπατώντας ή με κανό, να παρατηρήσει τα αποδημητικά πουλιά στους πολυάριθμους εποχικούς υδροβιότοπους. Οι δασικές περιοχές, σε κάθε εποχή, προσελκύουν μεγάλο αριθμό επισκεπτών, όπου κανείς μπορεί να έρθει σε επαφή και με τον παραδοσιακό τρόπο ζωής, επιλέγοντας να μείνει σε κάποιο από τα αγροτουριστικά καταλύματα στην ενδοχώρα.

Το πολυπολιτισμικό και μακρινό παρελθόν την Κρήτης αντικατοπτρίζεται σε όλες τις εκφάνσεις του σύγχρονου Κρητικού, όπως την γλώσσα, τον χορό, την μουσική, την διατροφή, τις τέχνες και την χειροτεχνία. Το νησί έχει μία μακρά και πλούσια μουσική παράδοση, με επιρροές από την βυζαντινή μουσική αλλά κι από τον μουσικό πολιτισμό της ανατολικής Μεσογείου. ΟΙ μαντινάδες αντανακλούν τα συναισθήματα, την σκέψη του Κρητικού λαού κι εκφράζουν το παράπονο, τον έρωτα, την στάση για τη ζωή και κάθε συναίσθημα που πηγάζει από την ευαίσθητη κρητική ψυχή. Οι κρητικοί χοροί, άλλοτε γρήγοροι κι άλλοτε αργοί, πάντα όμως δυναμικοί κι επιβλητικοί, παραπέμπουν στους χορούς των Κουρητών.

Παραδοσιακά επαγγέλματα παραμένουν ζωντανά στο νησί, όπως αγγειοπλάστες, όπως οι Μινωΐτες χιλιάδες χρόνια, ξυλουργοί, που δίνουν στο ξύλο της μουριάς το σχήμα της λύρας και του λαούτου και συνεχίζουν την εξέλιξη των παραδοσιακών μουσικών οργάνων, τσαγκάρηδες, που με φροντίδα φτιάχνουν τα δερμάτινα Κρητικά στιβάνια, τα παραδοσιακά ανθεκτικά παπούτσια των Κρητικών, μαχαιροποιοί, που μετατρέπουν το ατσάλι στο διάσημο κρητικό μαχαίρι. Γυναικείοι συνεταιρισμοί υφαίνουν ακόμα στον αργαλειό κεντήματα, που παραπέμπουν στα χρόνια του Μίνωα, όπου ανάμεσα τους ξεχωρίζει το σαρίκι, το μαντήλι, με τα κρόσσια που μοιάζουν με δάκρυα, και συμβολίζουν την θλίψη και τον θρήνο για την σκλαβιά που βίωνε η Κρήτη, με το μαύρο να φοριέται ως ένδειξη πένθους για τις κακουχίες που πέρασαν οι πρόγονοι και το λευκό ως ένδειξη χαράς σε γάμους, γιορτές, γεννήσεις και βαφτίσεις.

Τέλος, δεν θα μπορούσε κανείς παρά να μην αναφερθεί στις σμαραγδένιες αμμουδιές, από την μία άκρη του νησιού ως την άλλη, με τροπικά νερά, κρυμμένες παραλίες, λιμνοθάλασσες, τα φοινικοδάση, τις πευκόφυτες ακρογιαλιές της ανατολικής πλευράς του νησιού, τις οργανωμένες παραλίες των βόρειων ακτών, όλα όσα συντελούν στον απόλυτο συνδυασμό ξέγνοιαστων διακοπών και φυσικής ομορφιάς.